Θεϊκή καταγωγή, απόγονος του Ήλιου.
Ξένη. Προδομένη. Πρόσφυγας. Γυναίκα.
Πιστή στην αιώνια τιμή των όρκων. Πέρα από κάθε λογική και νόμο.
Η Μήδεια του Ευριπίδη παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ της πόλης μας, με την Μαρία Κίτσου στο ρόλο της Μήδειας και τον Φάνη Μουρατίδη στο ρόλο του Ιάσονα, σε σκηνοθεσία της Λέας Μαλένη.
Η Μήδεια αναδείχτηκε από τον Ευριπίδη σε διαχρονικό σύμβολο της αιώνιας μάχης ανάμεσα στα δύο φύλα. Μια τραγωδία πάθους, ένα εναλλασσόμενο παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ ζωής και θανάτου, με άξονα και επίκεντρο τον έρωτα. Μια τραγική ιστορία που έμεινε διαχρονική στους αιώνες.
Ο Ευριπίδης, μάρτυρας της προσφυγιάς, της απώλειας και του πολέμου και διαχρονικός προφήτης της αλήθειας, γράφει για τις καταστρεπτικές συνέπειες του ανεξέλεγκτου πάθους στον άνθρωπο, της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού.
Η αρχετυπική πάλη μεταξύ αρσενικού και θηλυκού και η σύγκρουση ανάμεσα στην αρχέγονη πίστη των όρκων και τον στείρο ορθολογισμό είναι για τον τραγικό ποιητή η εικόνα μιας κοινωνίας με συγκεκριμένο υλιστικό προσανατολισμό. Μια αναγωγή στην Αθήνα της εποχής και στην επεκτατική πολιτική παντός καιρού, που σκοτώνει τα παιδιά της στο βωμό της δύναμης, της εξουσίας και του κέρδους.
Υπόθεση:
Ο Ιάσονας αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Μήδεια, προδίδοντας τους όρκους τους, για να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα, διεκδικώντας μερίδιο στην εξουσία. Ο Κρέοντας αποφασίζει να εξορίσει τη Μήδεια και τα παιδιά από την πόλη, καταδικάζοντάς τα σε αργό θάνατο, με τη συναίνεση του πατέρα τους.
Μετά την προδοσία του Ιάσονα και την καταπάτηση των όρκων, η Μήδεια, επιθυμεί να εκδικηθεί τον Ιάσονα. Με την παιδοκτονία που διαπράττει, του στερεί το δικαίωμα να έχει απογόνους, αφού σκοτώνει τους γιους που του έχει χαρίσει, αλλά και τη μητέρα των μελλοντικών παιδιών του.
Γνωρίζει πως χωρίς σύζυγο και πατέρα δεν υπάρχει πια μέλλον γι’ αυτήν και τα παιδιά της, και πως οι γιοι της είναι καταδικασμένοι σ’ έναν αργό θάνατο.
Έχοντας συμπεριλάβει τα παιδιά στα σχέδιά της για εκδίκηση, αφού αυτά πρόσφεραν τα θανάσιμα δώρα στη νέα βασιλική σύζυγο του πατέρα τους, γνωρίζει πως με τον θάνατο του βασιλιά και της κόρης του οι γιοι της κινδυνεύουν από την εκδικητική οργή των Κορινθίων.
Το αίμα πρέπει να πληρωθεί με αίμα.
Η Μήδεια, για να εξιλεωθεί για τους φόνους που έχει διαπράξει για χάρη του Ιάσονα, γνωρίζει πως θα πρέπει να κάνει κι αυτή μια επώδυνη θυσία, προκειμένου να επανέλθει η αρμονία στο σύμπαν. Με απόλυτη επίγνωση…
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Η ισορροπία του σύμπαντος έχει διαταραχθεί. Το αίμα ξεπληρώνεται με αίμα. Άλλη μια επώδυνη θυσία πρέπει να γίνει για να καθαρίσει την προηγούμενη και να επαναφέρει την τάξη. Η Μήδεια γνωρίζει. Έχει την κατάρα της Σοφίας, έχοντας ξεπλύνει με το αίμα του Προμηθέα απ’ τα βουνά του Καυκάσου τα βότανα των ιερών τελετών της.
Γυναίκα- τρόπαιο, όχημα εξουσίας για έναν άντρα που τη χρησιμοποιεί μόνο για να πετύχει τον σκοπό του. Η Μήδεια είναι η ζωή. Όταν ερωτεύεται, μπορεί να γίνει καταστροφική. Όταν προδίδεται, μπορεί να φέρει τον θάνατο.
Τα αρχέτυπα παραμένουν αρχέτυπα, σ’ έναν μύθο που εκσυγχρονίζεται, με σημείο Μηδέν το Σήμερα· σε μια ατέρμονη, καταραμένη πάλη επιβίωσης του ανθρώπινου γένους, όπως αυτήν που σηκώνει στους ώμους του ο Σίσυφος, ως αποτέλεσμα της τιμωρίας του από τους Θεούς.
Λένα Μαλένη
Διανομή:
ΜΗΔΕΙΑ: Μαρία Κίτσου
ΙΑΣΟΝΑΣ: Φάνης Μουρατίδης
ΤΡΟΦΟΣ: Ελένη Καστάνη
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ: Θοδωρής Κατσαφάδος
ΑΙΓΕΑΣ: Βαγγέλης Αλεξανδρής
ΚΡΕΟΝΤΑΣ: Λαέρτης Μαλκότσης
ΑΓΓΕΛΟΣ: Αλμπέρτο Φάις
Χορός:
Αλίκη Αβδελοπούλου
Στέλλα Ράπτη
Έλενα Χατζηαυξέντη
Μυρτώ Παππά Αργυροπούλου
Γωγώ Παπαϊωάννου
Μυρτώ Καστρινάκη Μεϊτάνη
Συντελεστές:
Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης
Σκηνοθεσία: Λέα Μαλένη
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Kλερ Μπρέισγουελ
Κίνηση: Φρόσω Κορρού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Νίκος Σωτηρόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Χρήστος Θεοδώρου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σταυριάνα Καδή
Διαφήμιση - Social Media: Renegade Media/Βασίλης Ζαρκαδούλας
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Επικοινωνία-Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία
|