Ο Δήμος ο Πνυκίτης (ο λαός της Αθήνας) έχει δυο υπηρέτες: τον Δημοσθένη και τον Νικία (τους γνωστούς πολιτικούς και στρατηγούς),  που προσπαθούν να προσφέρουν με τις υπηρεσίες τους ό, τι καλύτερο στο Δήμο – Λαό.
Έχει προσλάβει όμως κι έναν άλλο υπηρέτη, τον Παφλαγόνα, που γίνεται ευνοούμενός του και τρομοκρατεί τους άλλους υπηρέτες, με τρόπο βάναυσο και χυδαίο. Ο Γέρο – Δήμος δυστυχώς υποκύπτει στις κολακείες και τις δημαγωγίες αυτού του φαύλου – Παφλαγόνα (που δεν είναι άλλος από τον τότε παντοδύναμο πολιτικό και στρατηγό Κλέωνα).
Οι δύο άλλοι υπηρέτες κατορθώνουν και πληροφορούνται με υποκλοπές, πως οι χρησμοί προφητεύουν ότι ο Παφλαγόνας θα εκτοπιστεί μόνο από έναν ταπεινό αλλαντοπώλη. Οι υπηρέτες εύχονται να εμφανιστεί αυτός ο αλλαντοπώλης – που όντως εμφανίζεται – και τον πείθουν, ότι με σύμμαχους τους Ιππείς, μπορεί να αντιπαραταχθεί στον δυναμικό και ισχυρό Παφλαγόνα και να τον νικήσει.
Με μια σειρά αντιπαραθέσεων, όπου οι δύο αντίπαλοι ανταλλάσουν χυδαίες ύβρεις και ανταγωνίζονται σε φαυλότητα, καταλήγουν μπροστά στον Γέρο – Δήμο να αναπτύσσουν τα «πολιτικά» τους σχέδια και το πρόγραμμά τους. Ο αγράμματος αλλαντοπώλης αναδεικνύεται έξοχος δημαγωγός και ξεπερνάει σε κολακείες τον Παφλαγόνα – Κλέωνα.
Εκείνος ηττημένος εγκαταλείπει τον οίκο του Δήμου. Ο νέος υπηρέτης του Λαού με μαγικά φίλτρα ξανανιώνει τον Δήμο και το έργο τελειώνει με χαρές και πανηγύρια ώσπου να φανεί ο νέος Σωτήρας του Λαού.